به نام اوی من و تو...
سلام دوستان عزیز
حالتون که خوبه؟
قبول دارید که...
وقتی یکی کفاش باشه، بیشتر به کهنگی کفش آدمها نگاه توجه میکنه؛
وقتی یکی خیاط باشه، بیشتر به جنس و مدل و... لباس آدمها خیره میشه؛
وقتی یکی هواشناس باشه، به تغییرات جوّی بیشتر حساس هست؛
وقتی یکی متخصص پوست باشه، بیشتر به کک و مک و خشکی پوست شما دقیق میشه؛
وقتی یکی چشم پزشک باشه، عینک روی صورت آدمها بیشتر توجهش رو جلب میکنه؛
وقتی یکی دندانپزشک باشه، فرم و حالت لثه و دندانهای شما بیشتر به نظرش میاد؛
خب...
که چی؟
خوشبختانه یا متاسفانه منم معلمم...
آقا/ خانم چکارکنم؟!!!
اشتباه املایی‌هایی که توی یادداشتهاتون می‌بینم روح و روانم رو به هم می‌ریزه...
چکارکنم خب؟!!
البته اینم بگم که شماها بی تقصیرید: چون وجود این غلط‌های املایی یعنی اینکه من و همکاران من کارمان را درست انجام نداده و ظاهرا کم کاری کرده ایم.
ضمن عرض پوزش، بابت این کم کاری احتمالی، از حضور همگی اجازه میخواهم که اگر اشتباه املایی توی نوشته هاتون دیدم، مثل یک معلم دلسوز آن را یادآوری کنم و شماهم بدون دلخوری، از این معلم پیر بپذیرید.
پیشاپیش از همکاری همگی متشکرم.
