به نام اوی من و تو
هیچ‌چیز از هیچ‌کس بعید نیست!!!
این جمله همیییییشه جزو ناامید کننده ترین جمله هایی بوده که جایی خوندم یا شنیدم، ازاین جمله های کوتاهی که مارو به تفکری طولانی اما سطحی وادااااااار میکنن/ سطحی در حد و اندازه همان کسانی‌که اینطور وقتها یهو میپرن وسط ذهنمون...
البته زیاد آدم "جمله بازی" نیستم(یک ترکیب من درآوردی)؛ یعنی مثل کسانی‌که یه عااااالمه جمله توی آستین‌شون دارن و همش منتظرن تا موقعیتش پیش بیاد و اون جمله ها رو مابین بحث یا خوشبینانه ترش، مابین گفتمان پرت کنن طرف مقابل و منتظر واکنش اون باشن...
اما چند دقیقه پیش که داشتم امروز رو برای خودم مرور می‌کردم یاد این اتفاقی که الان میگم افتادم و ...
امروز داشتم از بچه ها سوال علوم می‌پرسیدم. از قبل، حدود بیست، بیست و پنج تا سوال رو روی برگه های کوچیک نوشتم و برگه هارو دونه دونه تا زدم و امروز به کلاس آوردم و روی میزم ریختم. به بچه ها گفتم میخوام ازتون علوم بپرسم ببینم چقدر یادگرفتین؟
اما هرکی سوالشو خودش انتخاب کنه، بچه ها هم که کلا هرچیزی یه ذررررره و تنها یه ذررررره شکل بازی به خودش بگیره رو دوست دارن، کلی ذوق کردن که قراره قرعه کشی کنن مثلا...
یکی یکی اینکارو انجام میدادیم تا نوبت به ثنا یکی از بههههترین دانش‌آموزان کلاسم رسید: سوالشو برداشت:
اگر راننده‌ی یک ماشین ناشنوا باشد، از کجا بفهمد که ماشین آمبولانس پشت سرش است تا راه را برای او باز کند؟
ثنا نتونست جواب بده/ گفتم بذار همین سوال رو تکرار کنم تا بالاخره به جواب برسیم/ زینب هم که جزو بهترینهاست نتونست جواب بده/ حنانه/ حدیثه/ الینا/ ناهید...
هیچکدوم
رفتم سراغ رقیه ... که بشدددددت توی یادگیری درس‌هاش با مشکل مواجه است و ضعف یادگیری شدیدی داره...
گفت: خانم من بگم؟ گفتم: بگو/ گفت: خانم گوشش نمی‌شنوه، چشمش که میبینه...
زد وسط خال....اینقدررررر با اعتماد به نفس و قشنگ این جمله رو ادا کرد که من کلی ذوق کردم.
واقعااااااا هیییییچ چیز از هیییییچکس بعید نیست و گاهی این جمله می‌شود یکی از امیدوارانه ترین جمله‌ها...
بخاطر اینکه بگم قدر تلاشها و زحمتهایی که داره می‌کشه رو میدونم، این پست رو تقدیم می‌کنم به "رقیه. ا" دانش‌آموز پرتلاش کلاسم
هرچند که میدانم این یادداشت را نخواهند خواند.
+ شاید الان با خودتون بگید: خب، که چی؟
اما ذوق و شوق یه معلم برای یادگیری دانش‌آموزانش، شاید گااااااهی در پس روزمرگی‌ها کمرنگ بشه اما هییییییچوقت تکراری و گم نمیشه...
